What else could be true?
In januari heb ik meegedaan met de Systemic Leadership Summit geïnitieerd en georganiseerd door Jennifer Campbell. En ik ben zeer geïnspireerd door de 20 geweldige online interviews met wijze professionals over de rol van leiderschap vanuit systemisch perspectief.
Waarom kijken vanuit systemisch perspectief?
Omdat alles complexer wordt en je er alleen niet meer uitkomt. Omdat je andere dingen ziet wanneer je kijkt naar het geheel dan je de delen analyseert. Omdat we gewend zijn om te denken vanuit hoe iets werkt, maar dat slechts een deel van het verhaal is. Omdat diversiteit in onze maatschappij polariseert en dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Systemisch Leiderschap klinkt ingewikkeld en je kunt je ook geweldig verliezen in abstractie concepten en taal (wat ik natuurlijk ook heb gedaan 😉 ). Terugkijkend kan ik er wel 2 hele concrete rode draden uithalen die ik jullie niet wil onthouden.
Purpose and meaning
De eerste rode draad is dat purpose and meaning veel belangrijker wordt. Dat vraagt ook wat van de persoonlijke ontwikkeling van leiders en medewerkers (en facilitators). Welk verschil wil jij maken voor anderen in de wereld om je heen? Hoe maken we gezonde systemen van de organistie waar we in werken? Wat is eigenlijk je definitie van succes? Weet jij wat je drive is in de organisatie waar je werkt?
Het tijdperk van de leider als held lijkt te eindigen. We hebben spaceholders nodig die condities van inclusiviteit en veiligheid aanbrengen, zodat alle kennis van de groep / organisatie gebruikt wordt. Of misschien nog een stap verder: zodat we nieuwe verbindingen maken tussen separate, afgesplitste organisaties omdat die verbindingen nodig zijn om complexe vraagstukken op te lossen.
Het gaat om relaties
De tweede rode draad is dat het bij systemisch leiderschap meer gaat om kwaliteit van de gesprekken en de relaties dan om het nemen van de juiste beslissingen door “command and control”. Kun je kijken vanuit meerdere gezichtspunten? En kun je je ook verbinden met ideeën en mensen echt bijstaan waar je niet automatisch mee klikt? Kun je diversiteit vanuit je hart waarderen?
Dit doet sterk denken aan het gedachtegoed van Deep Democracy en Holding Space waar ik de vorige nieuwsbrief over schreef. Een prachtige vraag die iedereen zich zou moeten stellen is: What else could be true? Dat is geen gemakkelijke vraag, omdat het je dwingt je eigen oordelen en perspectieven even aan de kant te zetten. Ik merk bij mezelf altijd hoe snel ik naar bevestiging zoek in plaats van actief op ga naar de uitzondering. “Identificatie stopt het leren!” leerde ik al lang geleden (van Maya van der Zijden een wijze oud-IBAS collega). Overigens ben ik daar dan geen uitzondering in gezien de huidige wereld van alternative facts.
Huiswerk….
Kortom, mijn voornemen is om de vraag “What else could be true?” vaak te stellen. Ik daag je uit om dat vandaag minstens 4 keer te doen. En misschien wel te beginnen met wat je net gelezen hebt. Ik hoor graag jullie ervaringen.
Geïnteresseerd om ook met systemisch perspectief naar je eigen organisatie te kijken? Neem dan contact met me.
Zelf de summit doen?
In mei is er weer een herstart van de summit. Bezoek de site!
